[Valerie]

To tutaj rozpoczyna się strumyk płynący w lesie

[Picallo]

Spadł z.. niewiadomo skąd. Zleciał tak nagle z nieba. Wylądował na głazie, raniąc sobie łapę.
- G-gdzie ja jestem? - spytał sam siebie, rozglądając się
Było już ciemno, a on nic nie widział. Wystraszony, skulił się nieco.

[Picallo]

- P-poczekam t-tu.. n-na p-pewno d-dam radę! - ostatnie słowo wykrzyczał, lekko się jąkając
Rozejrzał się i znalazł jakąś "jaskinię". Wszedł tam powoli i ułożył się, czujnie rozglądając.

[Picallo]

Podniósł nagle łeb.
- C-co j-jest? - spytał sam siebie, bo przysnęło mu się
Podniósł się i lekko kulejąc zaczął iść w stronę źródła. Przeciągnął się i rozejrzał się.

[Picallo]

- Głodny jestem... - powiedział cicho, wątpiąc, że ktoś go usłyszy - A żadnych zajęcy tu nie ma..
Usiadł bezradnie i czekał..

[Fear]

Weszłam, jak zwykle bezszelestnie z pyskiem ukrytym pod kapturem. Spojrzałam na szczenię.

[Picallo]

Usłyszał coś. W try-miga odwrócił się i ujrzał waderę. "Masz, czego chciałeś" - pomyślał, lekko wystraszony. Przyglądając się tak "pani" ujrzał w niej coś.. znajomego?

[Fear]

Beznamiętnie obserwowałam  szczenię. Mało mnie interesowało.
Przypominam że głowy widzieć nie może.

[Picallo]

Z trudem, ale jakoś, przeskoczył strumień. Przy lądowaniu potknął się o kamień i przewrócił się.
- AŁ! - krzyknął
Znam Assasina (nie wiem, jak się pisze). Spokojna głowa.

[Fear]

Przestąpiłam kilka kroków. Charakterystycznie kulałam lekko na jedną z łap. Tak jak ojciec.
z/w
obiad

[Picallo]

Podniósł się szybko, nie chciał, żeby ktoś stwierdził, że jest ciamajdą.

[Fear]

Nie działo się nic ciekawego więc postanowiłam poobserwować szczeniaka.

[Picallo]

Czuł na sobie spojrzenie wadery. Jako, iż miał niewidzialność stwierdził, że wypróbuje swoją moc. Szybko stał się niewidzialny. Jednak.. nie miał tej mocy opanowanej.

[Fear]

Nadal wlepiałam wzrok w tamto miejsce.

[Picallo]

Powoli zaczął iść w jakąś stronę. Jednak szybko stał się widzialny. "Nigdy nie opanuję tej mocy" - żachnął się w myślach.